اما این قانون نیاز دارد که شما به بالای ترمال صعود کنید، سماجت در استفاده از کلیه لیفتها در ابتدای ترمال به همان اندازه سخت و مهم است که در بالای آن )مگر اینکه مطمئن باشید که به صعود قویتری خواهید رسید(. این بدان معنی است که احتمالا به سختی اوج می گیرید، و نسبت به صعود بعدی آرامتر گلاید خواهید کرد. برتری محسوس این است که: در حالی که جریمه سماجت زیاد، از دست دادن وقت می باشد، نادیده گرفتن لیفتهای کوچک هم ریسک لند زود هنگام را به همراه خواهد داشت. به طور معمول ، اگر شرایط معقول باشد، با سماجت بیشتر، به صعود بعدی که در آن ترمالها ساختار منسجم تری خواهند داشت خواهید رسید، بنابراین اولین گردش 360 درجه در مرکزترمال بعدی بهتر خواهد بود. با استفاده از این قانون ، در ابتدای ترمال دوم پیمایش کمتری خواهید داشت، و نسبت به ترمالهایی که با نرخ صعود کمتری به آن وارد شده اید، کمی زودتر ترمال را ترک می کنید و کمی سریعتر به سمت ترمال بعدی پرواز می کنید. خیلی سریع، با استفاده از تئوری عمومی سرعت بهینه پرواز، شما در سطحی که ترمالها قوی کار می کنند قرار می گیرید و تا زمانی که در این سطح بمانید در بین ترمالها با سرعتی که بالاترین حد ممکن است گلاید خواهید کرد. اینجاست که قانون واقعاً پیروز می شود.

سرعتهای گلاید بهینه کندتر

تئوری عمومی می گوید شما باید بر اساس نرخ صعود نهایی هر ترمال در سرعت بهینه پرواز گلاید نمایید، در حالی که نظریه کلاسیک سرعت بهینه پرواز به شما توصیه می کند که باید سرعت گلاید خود را بر اساس میانگین نرخ صعود ترمال قرار دهید.

در واقعیت و در عمل، بسیاری از خلبانان سرعت بهینه پرواز را بر اساس نرخ صعودی که پس از یافتن هسته ترمال و طی کردن نیمی از آن بر روی دستگاه وریو خود می بینند، انتخاب می کنند. اکثر وریوها یا نرخ صعود لحظه ای، یا نرخ صعود به طور متوسط بین 20 تا 30 ثانیه )حدود زمان یک گردش 360 درجه( را گزارش می دهند. بنابراین گزارش وریو نرخ صعود را معمولاً بسیار بیشتر از میزان نرخ متوسط صعود برای آن ترمال نشان میدهد زیرا میانگین نرخ صعود باید از زمان لحظه توقف گلاید و ورود به ترمال، تا لحظه ترک ترمال و آغاز مجدد گلاید در نظر گرفته شود.

اگر طبق نظریه کلاسیک پرواز کنید، در ترمالهای کاملاً ضعیف از شما می خواهد که با سرعت کامل) full speed ( گلاید نمایید زیرا سرعت پاراگلایدرها حداکثر به 65 کیلومتر در ساعت یا کمی بیشتر میرسد و پاراگلایدرها نمی توانند شیرجه کنند. با استفاده از منحنی های پلار پاراگلایدرهای فعلی، بر اساس تئوری کلاسیک سرعت بهینه پرواز ، همه ما باید در ترمالهای 3 متر بر ثانیه و بیشتر با full speed گلاید کنیم ، که این شرایط خوب در XC کم پیش نمی آید.

طبق تئوری عمومی، پس از آنکه نرخ صعود اولیه و نهایی در ترمال ها برابر با 3 متر بر ثانیه است، full speed به سرعت بهینه تبدیل می شود که موارد بسیار کمتری را شامل میشود.

با ترمال های ضعیف وقت خود را تلف نکنید

مدت زمانی که با پرواز کمی سریعتر می توان صرفه جویی کرد، اندک است. متوسط واقعی سرعت با به حداقل رساندن زمان صرف شده در کسب ارتفاع و به ویژه با جلوگیری از هدر رفتن زمان در ترمالهای ضعیف حاصل می شود. تئوری عمومی پیشنهاد می کند فقط باید در ترمال هایی گردش نمود که حداقل قدرت آن به اندازه نرخ صعود اولیه و نهایی آخرین ترمالی که تجربه کرده اید، باشد. مزیت واقعی استفاده از این اصل این است که با شروع به بالا رفتن از اولین ترمال خود، می دانید که به همان اندازه در ترمال پیمایش می کنید که در پایین آن زمان صرف کرده اید. با استفاده از اصل "نرخ صعود اولیه= نرخ صعود نهایی و گلاید با سرعت بهینه پرواز برای آن نرخ صعود " ، شما استفاده از ترمالها را، با شروع در ارتفاعی بالاتر بهینه میسازید )که خطر کاهش ارتفاع بعد از گلاید بعدی را به حداقل می رساند(، و سپس به تدریج می توانید سریعتر و عمیق تر حرکت کنید، با حداکثر سرعت و مدت ممکن گلاید نمایید و در قویترین قسمت ترمال اوج بگیرید. بدیهی است ، شما نباید از ترمال هایی که ضعیف تر از حد انتظار هستند استفاده کنید. نادیده گرفتن ترمال های ضعیف همان چیزی است که بیشترین زمان را برای شما ذخیره می کند.

انتظار استثنائات

تئوری عمومی شامل قانونی است که باید در شرایط خاص به کار رود. اگر شما هدفی در پیش رو دارید باید به صعود خود در ترمال فعلی ادامه دهید تا زمانی که بدانید با سرعت بهینه پرواز برای نرخ صعود جدید به هدف می رسید. دلیل این امر این است که اگر زودتر بروید و به best glide ratio نزدیک شوید، اگر یک خلبان که به گردش خود ادامه داده و در شیب مطلوب گلاید نماید، می تواند با سرعت مطلوب در بالای شمایی که با سرعت بهینه پرواز حرکت می کنید گلاید نماید، و البته بیشتر ارتفاع گرفتن از شیب گلاید بهینه بدیهی است که اتلاف وقت است. این قانون برای گلاید نهایی یا هرگونه گلاید در یک موقعیت ثابت )مانند گلاید بر روی یال یک الراس( کار می کند. همچنین هنگامی که می دانید صعود قوی تری در کجا وجود دارد - فقط باید به اندازه کافی صعود کنید تا بتوانید با پرواز با سرعت مطلوب برای نرخ صعود فعلی خود به آن صعود برسید ، هرچند که صعود بعدی قوی تر است. البته اگر در حال حاضر بالاتر هستید، باید فوراً صعود را رها کنید زیرا در حال حاضر در شیب گلاید هستید و در صعود فعلی خود زمان زیادی را هدر داده اید.

تئوری در عمل

نکته اصلی که باید بدانید این است که چگونه نرخ صعود، بالا رفتن شما در ترمال را تغییر میدهد. شما باید توجه داشته باشید که نرخ صعود را به محض قرارگیری در هسته ترمال به دست آورید، زیرا این تعیین می کند که چه مدت در بالای ترمال خواهید بود. در طول ترمال باید تصمیم بگیرید که آیا ترمال دیگری خارج از آنجا وجود دارد یا خیر، اگر هست، کجاست. اگر ترمال بعدی وجود نداشته باشد، ممکن است لازم باشد تا آنجا که ترمال شما را بالا می برد، صعود کنید. در شرایط XC که کم هم پیش نمی آید به خصوص در اوایل یا اواخر روز. در مسابقه بسیار کمتر، اما اتفاق می افتد.