زاویه سرش در یک گلایدر شبیه زاویه بین خط عمود (vertical) و بردار لیفت است این شیب بستگی دارد به میزان لیفت و درگی که بال تولید می کند.
به همین دلیل زاویه سرش در اکثر مواقع نسبت L/D نامیده می شود. به دلیل اینکه میزان Lift و Drag تولید شده در بال قابل تغییر است "این تغییربه هر دلیلی که باشد" در نتیجه زاویه سرش نیز تغییر می کند.
زمانی که گلایدر در حال پرواز است میزان درگ در کمترین حالت است که این نتیجه طبیعی برای دستیابی به بهترین میزان سرش می باشد.
زاویه حمله زاویه ای است که air flow با بال پاراگلایدر برخورد می کند.
زاویه حمله با تغییر میزان brake در طول پرواز می تواند تغییر کند. افزایش brake باعث افزایش angel of attack می شود.
این زاویه برای پاراگلایدر در حال پرواز می تواند بحرانی باشد. به این دلیل که سرعت هوایی بستگی به زاویه حمله دارد همانطور که میزان lift تولید شده در بال نیز به آن بستگی دارد.
می توان زاویه حمله را در یک محدوده امن و منظم تغییر داد به شرط اینکه دامنه سرعت امن خود را حفظ نماییم.
اگر زاویه حمله از این محدوده خارج شود" چه کمتر و چه بیشتر" پاراگلایدر از حالت پایدار خارج می شود.
اگر زاویه حمله بسیار بیشتر شود بال استال خواهد کرد
در این حالت جریان هوای عبوری از روی سطح رویی بال جدا می شود و دچار آشفتگی و بهم ریختگی می شود.
بدون air flow بال دیگر قادی به تولید lift نخواهد بود و به جای آن drag بیش از اندازه تولید می شود.
که در این حالت با افزایش angel of attack، lift کاهش یافته و بال شروع به کاهش ارتفاع کرده و در صورت افزایش بیش از اندازه AOA بال دچار stall خواهد شد.
اگر زاویه حمله بسیار کوچک شود بال دچار front tuck یا tuck خواهد شد.
1 Comment
سلام و عرض ادب
سپاس از مطالب مفید و آموزنده